Θυμήσου τώρα, τώρα που πέρασαν τα χρόνια πόσοι μιλήσαν, μα πόσοι ήξεραν να ακούν "φωνή βοώντος" ήσουν, τον ήχο έσπαγε η σιωπή σου έμεινες μόνη, στην έρημο πια θα χαθείς Στη μοναξιά σου εσύ κλεισμένη,άραγε τι περιμένεις μήπως πιστεύεις ότι κάποιος θα νοιαστεί συνήθισες τον εαυτό σου, μα θα 'χεις πάντα στο πλευρό σου τη μοναξιά σου, αυτή που είχες μια ζωή Τις Θερμοπύλες έχεις χάσει από χρόνια απ' όσα σου έμειναν πες μου εσύ τι θες τι κι αν μετάνιωσες όπως σπατάλησες τα νιάτα τώρα πληρώνεις τις κακές επιλογές
τρυφεροι & αισθηματικοι οι στιχοι σου... σου ευχομαι οτι καλυτερο! τα σεβη μου φιλε μου μιχαλη!